Praktijk feitelijk nog erger dan tot nu toe wordt gedacht
Onderstaande tekst ontving ik in mijn mailbox van iemand die
in enkele woorden beschrijft hoe hij momenteel de zorg ervaart als zijnde
hulpverlener. Bijna aan het einde van een loopbaan als ziekenverzorger na ruim
40 jaar.
Bron: via e-mail binnen (naam en adres bij eenkoppige
redactie bekend)
De adem wordt ontnomen
Het is niet langer toegestaan
zelf na te denken
Protocollen
Metingen
Controles
Verplicht
Inspectie
Het is niet langer zinvol
zelf na te denken.
Men wordt afgestraft
Genadeloos
Uitgehold
Murw gemaakt
Het systeem
Leidt ons naar de ondergang
Uitspelen van elkaar, als men denkt.
Verraad
De top die het uitspelen beheerst
Uit de pas?
VERBOTEN!
Zelf nadenken??
“Het wordt misschien tijd voor een andere baan”.
Verboden met plezier na
te denken.
Lachen?
VERBOTEN
Iets vergeten door puree van regels?
Op het matje
“Zeg, waar ben je nu eigenlijk mee bezig”.
Inspectie
Directie
Protocollen
Regels
Controles
Ivoren toren
~~~
~~~
Wie waagt er wat van te zeggen
Legt vanzelf een dik dossier aan
Dat wordt ingezien bij ontslag
Het is misschien beter niet
meer na te denken
De adem wordt afgesneden
Het leven heden ten dage in de zorg
Amsterdam, 22 juni 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten