"Er zullen altijd dingen
gebeuren. Want het staat in de Bijbel."
“Wordt wakker!”
Een jongetje trekt
aan zijn lange jurk, terwijl hij zich nog eigenlijk wil omdraaien.
“Wakker worden, ik
ben het, Mo. Je moet naar de imam. Het is vrijdag.”
Geeuwend draait Cees
van der Knaap zich om totdat hij in de bruine ogen kijkt van – ‘was dat nou dat
joch van gisteren? ‘– het knaapje dat zich Mo noemt.
- Ja, ja,
ome Cees komt eran.
Hij pakt zijn
sloffen, trekt z’n jurk omlaag, nog verdwaasd waarom het exemplaar helemaal
omhoog was gekropen.
Verrek en waar was nou
zijn Zeeman-sloggy? Die had hij toch echt aan…..beetje kater zeker van de waterpijp.
Oeh, dat hoofd…..aspirine, daar schreeuwt het om.
Enfin, dat zien we
zo wel.
Zodra hij in het
gebedshuis aankwam, wenkte de imam hem direct. “Ik heb wat voor
jou”, terwijl hij grijnzend achter Van der Knaap kijkt.
“Jij hoeft helemaal
niet te kiezen. Zijn allemaal van jou. Maar let wel, er zijn wel regels. Je
bent nieuw en dus weet je de spelregels nog niet: de zwarte doekjes zijn van mij.
Die zijn in de meerderheid. Daar blijf jij af. Anders (maakt een snijbeweging
langs z’n keel)….je kent de beelden vast wel van onze broeders.”
Cees kijkt verbaasd
achter zich en ziet zeker wel vijftig vrouwen naar hem kijken, sommige helemaal
verstopt in een burka; de meeste met een hoofddoek, van veelal zwart, bruin
tot een enkele witte.
Hij vervolgt: “die bruine
zijn van Mo. De burka’s zijn voor gezamenlijk gebruik, want daar kunnen zowel
jongetjes als meisjes onder zitten, dus algemeen gebruik. Die witte doekjes zijn
ongesteld, dus die moet je even met rust laten. Is haram.
Donkergroen werkt bij
de bakker en die zijn druk, maar wel te gebruiken buiten de baktijden. Maar pas op als
ze iets blauws er omheen draperen dan moet je oppassen. Dan is Rashid bezig met
ze. Afblijven dan dus (maakt weer beweging van een pistool op zijn hoofd).
Allah zal goed voor je zorgen.”
- Nou, dat
is een hoop goedheid. Ik wist niet dat de islam zo goed was voor anderen.
“Ja, wij zijn het
voorbeeld voor de wereld en een vredelievende religie, dat weet je. We maken dagelijks
vreugdevuren omdat we dankbaar zijn, het leven vieren.”
Trekt even genietend
aan zijn waterpijp en vervolgt: “Och, mooi voorbeeld, uit het leven gegrepen:
bij jou in Ede is het elke avond raak. Vreugdevuren. Omdat wij moslims iedere dag iets
anders vieren: het leven. De vreugde om hier te wonen. De dankbaarheid om ons
zo thuis te voelen als in Nederland. Onze vrouwen. Onze jongens. Onze geiten.”
Is weer even
gelukzalig stil. “Over geiten gesproken. Loop even met mij mee.”
Ze lopen samen naar
buiten en steken de straat over tot dat ze in een ruimte komen vol blèrende
geiten. Van der Knaap knijpt in zijn neus van de geur die de beesten verspreiden.
“Nee, wacht, is niet
vies. Is voor jou.”
- Dank je
hartelijk, maar dat liever niet.
“Nee, jij niet begrijpen.
Is goed voor jou. Geit zal goed voor je zijn. Hier (en grijpt naar een grote
doos), deze krijg je erbij.”
Verbaasd doet Van
der Knaap de doos open: kaplaarzen.
“Ja, geeft stabiliteit.
Jij doet de achterpoten van de geit in jouw laarzen, jouw voeten erbij en gaan
met .......de geit”, terwijl de man krom ligt van het lachen. “Jij goed man.”
Maar hij heeft nog een
verassing.
“Als jij goed vindt
dat wij iedere avond ons vreugde en liefdesvuur mogen verspreiden in Ede, krijg
jij een huis in Marokko. En je hebt beschikking over een paar honderd vrouwen
en geiten. Ze zijn allemaal van jou."
Van der Knaap kan
het niet bevatten. En….wat
is dat? Terwijl hij wijst naar een vierkant, mooi ingepakt als een cadeau.
“Dat, mijn broeder,
is ook voor jou.”
Van der Knaap had
niet verwacht dat het cadeautje zo zwaar was en kijkt verbaasd op als hij het
papier eraf haalt en de imam vragend aankijkt.
“Jij krijgt steen.”
“Nee, nee dat is allemaal bullshit uit de bijbel. Daar hebben
wij moslims niks mee. Dit is een steen die nog afstamt van Mohamed zelf. Hij is heilig, er zitten zelfs
brokjes goud in en hij is veel geld waard. Je moet hem als je eigen kind koesteren. Bij ons in de islam geldt: wie de
eerste steen werpt is een held. Wie 100 auto’s laat fikken krijgt meer dan 72
maagden. Wie Nederland helemaal in vlammen laat opgaan zit al bijna bij Allah.
Hoger in aanzien kun je niet stijgen. Daarom voor jou deze bijzondere steen.
Hier, neem mijn pijpje maar even. Ik zie je nog helemaal losgaan gisteren met
die waterpijp en onze jongens……”
Grijnzend: “Ja, daar lust je ook wel shoarma van hè?”
“Wakker worden!!!!!”
Huh?
Van der Knaap grijpt
naar zijn hoofd en vermoedt dat hij teveel heeft gedronken de avond ervoor.
“Ja, schiet es op
jij, ik heb nog meer te doen vandaag. Kom eruit en begin vast met de badkamer
stofzuigen. Dan kan ik daarna dweilen. Kom op Cees, het is
ook mijn weekend!”
Plots kijkt hij in de
felle boze ogen van zijn vrouw die, getooid in een schortje en stofdoek om haar
hoofd driftig gebaren maakt naar hem. Heeft ze nou een blauw doekje om?
- Ja,
schat, ik kom eraan, terwijl hij rilt bij de gedachte aan Rashid.
“En wat is dat?”,
wijzend naar een grote straatsteen die pontificaal op het hoogpolige tapijt van de slaapkamervloer ligt. “Hebben ze ons
huis ook te grazen genomen? “, terwijl ze de steen opraapt en aanstalten maakt er richting
tuin mee te marcheren.
- Ho! Die is van Mohamed en heel veel geld waard! Dat is
niet zomaar een steen!
“Wat zeg je??!!!”
- Nee, blijf er vanaf! Terwijl hij de steen uit
haar handen rukt en deze met de grootste
zorg tegen z'n borst drukt.
"Schat, volgens mij
zijn dat van die gemeenteklinkers waar er tienduizenden over de stad verspreid
zijn. Ons Eden is ervan vergeven!
- We leven in een gebroken samenleving.
“Wat zeg ‘ie?”
- Lees dat maar in de Bijbel. Er zullen altijd dingen
gebeuren. Nu in Ede, morgen misschien in Culemborg of Gouda. Je kan niet alles
van tevoren weten. Inshallah.
Hoofdschuddend draait vrouwlief zich om, hem nog na foeterend
dat hij nu de badkamer moet gaan
doen, ondertussen zoekend naar het telefoonnummer van de acute dienst .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten