Efraim Karsh |
"De islam beschouwt zichzelf als politiek geloof. De islam is nog steeds imperialistisch in die zin dat hij de wereld wil beheersen. Moslims, zelfs als ze in andere samenlevingen leven, zien zichzelf niet als minderheid die de religieuze en culturele waarden van hun landen van opname heeft te respecteren. Ze zien deze samenlevingen als deel van het “Huis van de Islam”.
bron
Overgenomen van EJBron
MUST READ!: “Een islamitisch Europa is het doel”
De Israëlische historicus Efraim Karsh is een van de meest geprofileerde kenners van het Midden-Oosten. Hij staat zeer kritisch tegenover de massa-immigratie naar Europa. De immigranten zouden geen integratie nastreven.
Veel analytici zeggen dat het Westen schuldig zou zijn aan de conflicten in het Midden-Oosten – het kolonialisme en militaire interventies zouden de oorzaak voor de onlusten in de Oriënt zijn. Dat zou een foutieve inschatting zijn, zegt de Israëlische politicoloog Efraim Karsh en baseert zich daarbij op langjarige studies. De oorsprong van de tragedie in het Midden-Oosten zou niet gezocht moeten worden in de westelijke hoofdsteden, maar in een historische fout van het ten onder gegane Ottomaanse Rijk. Niet het Westen zou imperialistisch zijn, maar de islam. Karsh waarschuwt voor de gevaren van een islamisering van Europa.
Professor Karsh, Europa beleeft een demografische revolutie, veroorzaakt door vluchtelingen.
"Mij bevalt de uitdrukking 'vluchtelingen' niet.Wat is daar verkeerd aan?
Het gaat grotendeels om immigranten. Slechts een relatief klein percentage komt uit crisisgebieden zoals Syrië. Velen zijn afkomstig uit Afrika, uit arme landen zoals Eritrea of Somalië. Ze zijn op zoek naar een beter leven. Blijkbaar is een groot deel van de Derde Wereld niet zo succesvol als Europa. Dat betekent echter niet dat een ieder die Europese welvaart wil in Europa moet leven.
Dat is Europa´s beslissing. Europa zou echter niet moeten vergeten: de meeste immigranten zijn moslims.
Immigranten uit Zuidoost-Azië, om een voorbeeld te noemen, proberen te integreren in de samenleving. Ook als ze een deel van hun culturele erfgoed behouden, accepteren ze dat ze in een nieuwe omgeving aangekomen zijn, wier maatschappelijke code ze moeten volgen. Islamitische immigranten zien dat anders. In tegenstelling tot het christendom is de islam nog steeds een op expansie gerichte religie. Hij streeft naar wereldheerschappij. Daarom zijn islamitische minderheden in hun gastlanden niet van zins om zich te integreren. Ze willen van de voordelen profiteren die westerse samenlevingen te bieden hebben, en tegelijkertijd willen ze deze naar hun eigen ideeën beïnvloeden of zelfs veranderen.
Geenszins. Het gaat er niet om dat ze banen hebben, een hogere levensstandaard realiseren en hun bijdrage aan de samenleving leveren.
Europa staat nu op een beslissend punt in de geschiedenis. Als zij een sterke islamitische immigratie accepteert, zal Europa binnen een of twee generaties tot iets volkomen anders getransformeerd worden. Islamitische samenlevingen zijn nog steeds zeer religieus. De mensen zijn zeer vroom, op een wijze zoals we die in Europa niet kennen. Tegenwoordig gaan er in Groot-Brittannië meer moslims naar de moskee dan christenen naar de kerk, hoewel moslims slechts een minderheid in de bevolking zijn.
Alles zal er natuurlijk van afhangen hoeveel mensen Europa de komende decennia zal opnemen. Nu al heeft Europa een relatief grote en snel groeiende islamitische bevolking. Ze vermeerdert zich veel sneller dan die van de Europeanen, wier geboortecijfers zoals bekend dalen.
Dat is toch precies de reden waarom het Westen op de immigratie is aangewezen: ter financiering van de sociale zekerheid.
Ik ken dat argument, maar ik kan het niet volgen. Op grond van de immigratie stijgt weliswaar het aandeel jongens aan de bevolking. Maar ook de risico´s nemen toe.
De samenleving zal gaan lijken op die waaruit de immigranten afkomstig zijn. Europese landen worden dan Derde Wereldlanden. Want de immigranten zullen hun waarden en hun levensstijl aan de Europeanen opdringen en niet omgekeerd. Het argument van de economische voordelen is daarom onzin. Mochten de Europeanen zich zorgen maken dat hun bevolking stagneert, dan zouden ze prikkels voor de autochtone bevolking moeten creëren om meer kinderen te krijgen – in plaats van mensen op te nemen uit landen die je mislukt moet noemen. Wanneer men nu zo´n groot aantal mensen uit mislukte landen in Zwitserland opneemt, zodat deze op zekere dag in de meerderheid zullen zijn, zal Zwitserland niet Zwitserland meer zijn, maar een mislukte staat in Europa.
Hebt u de handdruk-affaire van Therwil, een stad in de buurt van Bazel, gevolgd?
Jazeker. (lacht)
Hoe zou men volgens u moeten reageren wanneer conservatieve moslims moeite hebben met contacten tussen man en vrouw buiten hun familie?
Daar hebben we het op dit moment juist over. De islamitische migranten streven niet naar integratie. De islam is nog steeds imperialistisch in die zin dat hij de wereld wil beheersen. Moslims, zelfs als ze in andere samenlevingen leven, zien zichzelf niet als minderheid die de religieuze en culturele waarden van hun landen van opname heeft te respecteren. Ze zien deze samenlevingen als deel van het “Huis van de Islam”.
Een nogal algemene uitspraak. Er bestaan heel veel moslims die succesvol zijn in de westelijke samenleving.
Zonder twijfel. Maar de islam maakt niet hetzelfde proces door dat bijvoorbeeld het christendom achter zich heeft: de scheiding van kerk en staat, de secularisatie. Anders dan het christendom heeft de islam zijn expansionistische geest behouden. Ik zeg dat niet beoordelend, maar dat is een feit. De islam beschouwt zichzelf als politiek geloof. Net zoals het Jodendom is ook de islam een omvattende religie, een levenswijze. Daarom hebben moslims hun eigen waarden, en die zijn anders dan de onze.
Dat hun religieuze hoofd in de politiek aan de top staat. Als het maar even mogelijk is, worden religie en politiek met elkaar vermengd, bijvoorbeeld in Iran, Saoedi-Arabië, in de “Islamitische Staat”. Veel mensen zijn geschokt over het brute optreden van de “Islamitische Staat”. Maar hij volgt slechts de regels van de islam. ISIS is geen ziekelijke afwijking van de islam.
Maar als je een echte moslim bent, wil je de sharia volgen. Dat betekent dan bijvoorbeeld hand afhakken voor diefstal. In Iran worden plegers van overspel gestenigd tot de dood erop volgt, dus in het land dat nu door Europa gevleid wordt.
Natuurlijk bestaan er in de islam ook gematigde stromingen. Maar ik ben geen socioloog, mij interesseren in de eerste plaats de politieke aspecten van de islam. In het christendom is Jezus een spiritueel persoon, een prediker, maar geen politieke of zelfs militaire leiderspersoon. In de islam is dat anders. Mohammed was vanaf het begin zowel een politicus als een militaire opperbevelhebber. Daarom werd het concept van de jihad ontwikkeld, om de mensen tot de strijd aan te sporen.
Jihad kun je echte ook als een geestelijke inspanning begrijpen, niet per se als een oproep tot oorlog.
Dat zeggen weliswaar enkele westelijke verklaarders van de islam, maar zij zitten fout. Jihad betekent je in te zetten voor Allah en diens weg. Toen het Ottomaanse Rijk aan Rusland, Frankrijk en Groot-Brittannië de jihad verklaarde, ging het er niet om dat de Ottomaanse burgers thuis de koran bestuderen en in de moskee zouden moeten bidden. Jihad is jihad is jihad – en iedereen weet wat daarmee bedoeld wordt. Je kunt jezelf weliswaar wijsmaken dat jihad een synoniem zou zijn voor schenkingen en behoeftige mensen, dat klinkt dan aardig – maar het is fout. (lacht) Zulke mooipraterij behoort tot de manier hoe in het Westen de islam van zijn scherpe kanten wordt ontdaan. Neem de voormalige Amerikaanse president Barack Obama: hij spreekt in verband met terreur niet van islamitisch extremisme of van “islamisme”, maar van militante extremisten.
Daarmee wil hij politiek correct zijn.
Wie het probleem fout benoemt en niet identificeert, zal er geen grip op krijgen. De juiste diagnose is een belangrijke stap naar de oplossing van het probleem.
Er bestaat echter een verband tussen armoede en terreur. Wie nood lijdt, neigt tot geweld, of hij nu moslim is of niet.
Dat zie ik anders. Terroristen zijn in de regel geen arme mensen, die met moeite en nood voor het onderhoud van hun familie opkomen. Radicalen en activisten die bereid zijn tot het gebruiken van geweld zijn meestal goed opgeleide mensen, die het materieel gezien aan niets ontbreekt. Yasser Arafat was ingenieur, onder terroristen zijn ook artsen te vinden, studenten of zoons van steenrijke ouders, zoals Osama Bin Laden. Arme mensen zijn minder militant dan de opgeleiden, dat weten we op grond van opiniepeilingen en vele voorbeelden. Het idee dat we alleen maar voor genoeg banen en goede salarissen zouden moeten zorgen, opdat de immigranten aardige Europeanen zouden worden, die de terreur afzweren, is pure onzin.
Maar hun kinderen hebben problemen met het Westen.
Omdat ze bij het zoeken van een baan op grond van hun Arabische namen gediscrimineerd worden.
Dat wordt vaak beweerd, is echter fout. De eerste generatie integreerde economisch, niet echter maatschappelijk. Als ze echt Europeanen geworden zouden zijn, zouden hun kinderen niet de weg inslaan die Jihadisten van hen maakt. Andere minderheden zijn anders. Neem de Italianen, Chinezen of Joden in Amerika: in het begin waren zij buitenstaanders, maar hun kinderen zijn nu geïntegreerd. Het komt tot gemengde huwelijken, ze assimileren zich, leven en accepteren de American Way of Life.
De meeste etnische minderheden kunnen zich in de nieuwe omgeving van hun landen van opname integreren en aanpassen, zonder daarbij hun religieuze, maatschappelijke en culturele tradities op te geven. De islam echter heeft zijn missionaire ijver niet afgelegd. Hij is nog steeds imperialistisch. Daarom streven moslims niet naar integratie. Veelmeer willen ze hun waarden aan de adopterende samenlevingen opleggen. Lang voor de opkomst van Al Qaida en ISIS, sinds de laten jaren-80, zagen moslims de groeiende islamitische gemeenschap in Frankrijk als het bewijs daarvoor dat ook Frankrijk deel van het “Huis van de Islam” zou zijn. In Groot-Brittannië maken zelfs gematigde moslims geen geheim van hun doelen. Zo heeft de enkele jaren geleden overleden Zaki Badawi, een deken van de interreligieuze dialoog in Groot-Brittannië, gezegd dat de islam een universele religie zou zijn. Het zou haar doel zijn om de boodschap van de islam naar alle hoeken van de wereld uit te dragen. Op zekere dag zou de hele mensheid één enkele islamitische gemeenschap zijn, predikte Badawi. En dat zei een gematigd man! Ook de voormalige Turkse minister-president Ahmet Davutoğlu verklaarde in januari 2015 voor Zwitserse moslims in Zürich dat de islam Europa´s “autochtone religie” zou zijn en dit zou blijven. Turkije zou toetreden tot de EU, “met onze taal, onze tradities en onze religie”. Het Westen negeert dat. Daarom zullen onze kleinkinderen op zekere dag wakker worden en vaststellen dat ze moeten gehoorzamen aan de regels van de sharia.
De Moslimbroederschap bijvoorbeeld. Op zijn website staat heel duidelijk dat de wereld uiteindelijk islamitisch zou zijn. Ayatollah Khomeini, de stichter van de Islamitische Republiek Iran, heeft het erover, en nu ook de “Islamitische Staat”. De volgens programma nagestreefde vernietiging van Israël zou voor hen slechts een eerste stap op weg zijn naar de heroprichting van het kalifaat. Veel moslims in Frankrijk zeggen al tientallen jaren lang dat Frankrijk vroeger of later deel van het “Huis van de Islam” zou worden. Een islamitisch Europa is het doel van de moslims. Waarom anders zouden ze moskeeën in het Westen financieren, ook in Zwitserland? Waarom stellen ze op elite-universiteiten leerstoelen voor islamstudies in of centra die zich bezighouden met de geschiedenis van de Perzische Golf?
Dempt de globale ineenstorting van de olieprijs de verbreiding van de islam, omdat bij de begunstigers van moskeeën en islamitische centra het geld opraakt?
Wellicht zal Saoedi-Arabië tijdelijk iets minder in de verbreiding van de islam investeren. Maar de infrastructuur is er al. En wellicht zal de olieprijs ook weer stijgen. Waarbij het niet alleen om het geld gaat.
Om bekeringen. In gemengde huwelijken treedt de vrouw meestal over tot de islam. Bovendien proberen moslims in Europese steden de sharia door te drukken. In Groot-Brittannië zijn al streken waarin de sharia als wet geldt. In bepaalde steden sturen moslims hun zedenpolitie erop uit, die ervoor moet zorgen dat vrouwen zedig gekleed gaan.
De tolerantie tegenover de islam is historisch gezien begrijpelijk. Het Westen voelt zich schuldig voor de zonden van het kolonialisme.
Dat is onzin. Tegenover het Midden-Oosten bestaat überhaupt geen reden tot schuldgevoelens. Afgezien van Noord-Afrika door de Fransen en Libië werd het grootste deel van het Midden-Oosten niet door het Westen gekoloniseerd. Na het verval van het Ottomaanse Rijk bestond er weliswaar een mandaatsysteem voor delen van het Midden-Oosten, echter met het doel te streven naar onafhankelijkheid. Externe invloeden hebben bij de politieke ontwikkeling een tweederangs rol gespeeld.
Protest: De Britten hebben het Ottomaanse Rijk vernietigd, samen met de USSR Iran bezet, later heeft het Westen in Teheran een staatsgreep geënsceneerd, Israël werd opgericht, Rusland en de VS hebben massaal in Afghanistan respectievelijk in Irak ingegrepen. Zijn dat dan geen externe invloeden?
Ja, maar het ging daarbij om extreme uitzonderingen. En het ging daarbij in de regel niet om de poging een regionale orde in te stellen, maar om antwoorden op ongewenste ontwikkelingen. Schuldig, als u dat woord wilt gebruiken, is het Ottomaanse Rijk.
Het Ottomaanse Rijk was geenszins het ongelukkige slachtoffer van een geheime diplomatie die gebieden van hem wilde afpakken. De ondergang van de Ottomanen was het resultaat van hun catastrofale beslissing om in de Eerste Wereldoorlog de verkeerde kant te kiezen. Dat was veruit de meest verstrekkende beslissing in de geschiedenis van het Midden-Oosten. Als het Ottomaanse Rijk zich niet met het conflict bemoeid zou hebben, dan zou het wellicht de onlusten hebben overleefd.
Wat heeft het sterker worden van islamitische krachten te maken met de ondergang van de Ottomanen?
Na de vernietiging van het Ottomaanse Rijk installeerden zich regimes die officieel niet religieus waren. Ze hoopten met een pan-Arabische ideologie een alternatief tot de “islamisten” te kunnen creëren. Maar aan de basis bleef de islam sterk. Ook de dictators hielden aan de islam vast als staatsreligie. Toen kwam het in 1979 in Iran tot de islamitische revolutie. Vijf jaar geleden bleek Hosni Moebarak in Egypte uiteindelijk te zwak om aan de macht te blijven. De Moslimbroederschap, die hem opvolgde, werd weliswaar korte tijd later uit de macht gezet – maar door een man die eveneens religieus is. Nu is ook Turkije op weg naar meer – islam. Het Midden-Oosten zal om al deze redenen noch democratisch noch seculier noch westelijk zijn. Samen met delen van Noord-Afrika exporteert het de islam naar Europa. In plaats van dat het Midden-Oosten westelijker wordt, wordt het Westen op de lange termijn meer Midden-Oosters en meer islamitisch.
(Efraim Karsh, in 1953 in Israël geboren, is professor voor Politieke Wetenschappen aan de Bar-Ilan-universiteit in de buurt van Tel Aviv. De emeritus professor aan het King´s College in Londen heeft naam gemaakt met gewaardeerde en tegelijkertijd controversiële publicaties over het Midden-Oosten)
Bron:www.weltwoche.chInterview: Pierre HeumannVertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
________________________________________________________________________
Gerelateerd:
17 april 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten