Joodse Activist Vrijgelaten

 


Michael Jacobs - foto Emuna Shelema

 

“Mijn grootouders kijken vanuit Sobibor over mijn schouders mee!”

 

door Mathilde van Vliet

In navolging op wat al eerder over Michael Jacobs gepubliceerd was, hierbij het volledige rechtbankverslag van heden, 22 september te Amsterdam.

 

Terugblik

Zaterdag 16 september is Michael Jacobs op het Spui gearresteerd vanwege ordeverstoring. De pro-Palestina activist Simon Vrouwe beschuldigde hem van het vernielen van zijn jas en mobiel. Michael ontkende dat stellig.
De aanleiding is een provocatie van Simon Vrouwe, waarbij Simon woorden zou hebben geroepen als "... ik vermoord je" . Michael voelde zich bedreigd en heeft Simon een duw gegeven. Meer is er niet gebeurd.

Afgelopen maandag is hij voor de officier van justitie en de rechter-commissaris voorgeleid. Die hebben hem een voorstel voorgelegd, waarin stond dat Michael 90 dagen lang niet dichter dan 50 meter van Simon Vrouwe of andere activisten mocht staan.

Michael beschouwde dit als inperking van zijn burgerlijke vrijheden en zei dat het onconstitutioneel is. Hij wil niet monddood gemaakt worden en beschouwt de Palestina-activisten als de ordeverstoorders. Hij tekende niet. En moest om die reden tot heden in detentie op het hoofdbureau van politie te Amsterdam.

De rechtszaak diende vanmiddag aan Fred. Roeskestraat.

###################################################################################

Zitting 

Aanwezigen: (familie, vrienden en ondersteuning Michael Jacobs: 30)

De rechter heette iedereen welkom en voerde de introductie over de rechtszitting en gaf het woord aan de officier van justitie.

De aanklacht tegen Michael Jacobs luidde: verdachte zou de mobiele telefoon en jas vernield hebben van Simon Vrouwe waarvoor een schadevergoeding werd geëist van є150. Simon Vrouwe was zelf aanwezig in de zaal, net als zijn maat Robert-Willem van Norren en Gustav Draijer, allen pro-Palestina activisten.

De rechter vervolgde wat er precies was gebeurd op 16 september jl.: er kwam een melding binnen over het Spui van de politie. Er zou sprake zijn geweest van mishandeling en ruzie tussen twee heren, Simon Vrouwe en Michael Jacobs. Omstanders hadden hier melding van gemaakt en de politie gebeld. De politie was ter plaatse en stelde vast dat Vrouwe aangifte van vernielingen van jas en telefoon wilde doen. Overige getuigen (3 in totaal) maakten melding van mishandeling door Jacobs van Vrouwe. De rechter vervolgde dat beide heren (Vrouwe en Jacobs) al langdurig in beeld zijn bij de gemeente Amsterdam vanwege ongeregeldheden tussen pro-Israëlaanhangers en Palestina-activisten. Het gevolg was dat beide groepen gescheiden van elkaar eenmaal per veertien dagen mochten demonstreren op de Dam. Het Spui viel daar niet onder, temeer Simon Vrouwe meestal alleen staat met zijn bakfiets en dat valt niet onder de vergunningen.

Vrouwe komt Jacobs vaak tegen, Jacobs bejegent hem dan grof en de rechter vond dat zijn gedrag escaleerde. Er werd gerapporteerd dat Jacobs luid schreeuwend op Vrouwe afkwam met schoppende bewegingen, hij zou Vrouwe mishandeld hebben, waarbij de jas van Vrouwe scheurde en de mobiele telefoon op de grond viel.

Eén getuige had verklaard dat ze twee mannen in een discussie hoorde, waarbij één man riep “weg met het antisemitisme bij The American Bookstore!” Zij volgde de discussie tussen de heren en zag dat Jacobs Vrouwe trapte, “wel drie keer op zijn dijbeen”. Even later liep ze naar Vrouwe toe, maar kon niet zien dat de jas gescheurd was; ook constateerde zij niet dat de telefoon vernield was.

Een andere getuige had verklaard dat er twee mannen - een “Israëlische man” en een “Palestijnse man” met geel hesje aan) ruzie hadden. 

De “Israëlische man” zocht ruzie met de “Palestijnse man”. De “Israëlische man” begon steeds harder te roepen en schopte uiteindelijk “Palestijnse man”. 

De “Palestijnse man” leek bang en de “Israëlische man” greep de “Palestijnse man” op een gegeven moment vast. Toen belde hij de politie. 
 

 

“Mijn grootouders kijken vanuit Sobibor over mijn schouders mee!”

 

De rechter vroeg aan Michael Jacobs wat hij hiervan vond:

“De officier van justitie heeft u misleid”, luidde het antwoord. Jacobs gaf toe wel te hebben geroepen, maar hij werd op zijn beurt al jaren uitgescholden voor van alles en nog wat en was persoonlijk geen voorstander van geweld. Over de reden van zijn protest tegen de BDS beweging gaf hij duidelijk uitleg en vertelde over het antisemitische karakter van deze activisten.

Rechter: Maar u zoekt de heer Vrouwe op?

Jacobs: “Als Vrouwe zegt dat Israël van de kaart gevaagd moet worden, dan zijn dat voor mij anti-Israël uitspraken. Waarom wordt dit vanuit de gemeente Amsterdam goed gevonden? Zijn de rechter en de gemeente zelf soms anti-Israël?”

Rechter, haalt een artikel NRC aan: Waar Vrouwe verschijnt, daar bent u ook altijd.

Jacobs: “Ik ben niet de enige die zich hier druk over maakt.”

Rechter: Is het beeld juist wat NRC schetst: waar Vrouwe verschijnt, daar bent u ook?

Jacobs: “Het is mijn burgerplicht hier tegenin te gaan. Ik heb tot een maand geleden stilzwijgend mijn protest gevoerd.”

Rechter: Op hoeveel afstand bleef u van de heer Vrouwe? Drie tot vijf meter?

Jacobs: “Ik ben een stilzwijgende getuige geweest, heb Vrouwe geobserveerd en wat hij rondbazuinde. Omstanders, voetgangers, Israëlische toeristen hoorden de leugens die Vrouwe verkondigde over Israël en mensen vroegen mij: hoe kan dit? Hier in Amsterdam?

Vrouwe verkondigde dat ‘Zionisten land hadden gestolen.’ Tot 1 maand geleden stond ik daar stilzwijgend.”

Plots zeer emotioneel vervolgde Jacobs: “Mijn grootouders kijken vanuit Sobibor over mijn schouders mee!”

( na even een moment van stilte, gaat Jacobs verder): “Ik zie het als mijn plicht dit onrecht te bestrijden.”

Rechter: Wat gebeurde er daarna?

Jacobs: “Ik zie het als mijn taak voorbijgangers, publiek op straat te waarschuwen tegen deze anti-Israëlmanifestatie. Er wordt geroepen “Zionists are pigs”!

Rechter: zoals u het vertelt, klinkt het heel beleefd allemaal.

Jacobs: “Ik ben beleefd. Ik zit wel al dagen in een politiecel zonder dat ik ooit veroordeeld ben! Ik vind dat zeer verontrustend."

Rechter: Er is proces-verbaal opgemaakt door de buurtregisseur, de heer Merks. Die omschreef dat hij het proces zag escaleren. Er waren meerdere groepen, zoals personen van de groep Time To Stand Up For Israel, waar Jacobs ook lid van was, maar daar niet meer van deel uitmaakte. De sfeer verhardde zich en was licht ontvlambaar, men hinderde elkaar en groepen belaagden elkaar. Het was hem opgevallen dat Jacobs zich steeds extremer ging gedragen.

Jacobs: “Mijn strijd tegen BDS is virulent, er is geen plaats voor deze beweging in het openbaar debat.”

Rechter: Overal waar de heer Vrouwe staat, daar bent u ook.

Jacobs: “Het gaat om de vlag, ik zou het bij iedereen doen die leugens vertelt zoals Vrouwe."

Rechter: U laat een tegengeluid horen.

Dat bevestigt Jacobs. “De geluiden over antisemitisme worden steeds duidelijker. ‘Wij komen het werk van Hitler afmaken; dat is nog lang niet af!’ Als de politie en de gemeente dit niet als antisemitisch aanmeten, dan moet ik daar wel tegen in opstand komen."

Rechter: Heeft u gesproken met de gemeente en/ of de politie?

Jacobs: “Ik ben bij de gemeente geweest, ik heb geen gebruik gemaakt van mijn recht tot inspreken, maar buiten inspreken om heb ik geklaagd en geschreven, naar OM en stadhuis en burgemeester, zonder ooit een reactie te krijgen. Ik heb daardoor de indruk dat de gemeente en het OM samen het Israëlgeluid trachten te smoren. Het is mijn burgerplicht dit te bestrijden: je mág niet opjutten!"

 

De rechter gaat wat in over het privé leven van Jacobs en wil wat meer weten over het Aspergersyndroom waarmee Jacobs gediagnosticeerd is.

De rechter gaat daar nog wat op in door te vragen over privé achtergronden. Vervolgens gaat de rechter verder dat de officier van justitie en advocaat voldoende feiten hebben aangeleverd en geeft het woord aan de officier. 

Officier van justitie: "De vraag luidt: hoe nu verder? Dat is mijn zorg. U komt snel vrij, dat voorspel ik. Maar hoe gaan we dan verder?"

Jacobs: “De BDS beweging bestaat uit een stel provocateurs, de er zal ongetwijfeld een rechtsvervolg komen. De strijd is pas net begonnen!”

De advocaat van Jacobs maakt bezwaar tegen de zeven dagen detentie die Jacobs net heeft ondergaan en stelt hoger beroep in.

De rechter wil het hier even bij laten.

De officier vervolgt zijn pleidooi: Ik ga nu inhoudelijk in op de vorderingen van de heer Vrouwe: zijn jas is kapot en zijn telefoon is defect. De schade van de jas zou E75 zijn en de schade aan de telefoon zou E60 bedragen.

Aan de aanwezige Simon Vrouwe wordt gevraagd of er aankoopbonnen als bewijs zijn en hoe hij de schadestelling heeft vastgesteld?

Vrouwe licht toe dat de jas nieuw E185 was, nu twee jaar oud is en de geschatte waarde zou nu E75 zijn. 

De aandacht word even afgeleid omdat er buiten de rechtszaal een supporter staat met een Israëlvlag. Ook wordt duidelijk dat twee lieden uit het BDS kamp (Simon Vrouwe en Robert-Willem van Norren met hun mobiele telefoon cq camera de rechtszaak opnemen en/ of fotograferen. Door de aanwezige politie wordt met een lauw gebaar gezegd dat “niet mag hoor!”

Maar een filmpje vanuit de rechtszaal schijnt al op internet rond te waren. Mag allemaal in dit land. Ondanks duidelijke regelgeving hieromtrent.

Kennelijk gelden regels niet voor Simon Vrouwe e.a.

De officier van justitie vervolgt zijn pleidooi:

“Ik kom terug op 16 september, wat is er gebeurd en wat is de gehele context?

Is er sprake van bewijslast?

Ja, die is er in de vorm van foto’s. Er zijn meerdere getuigen die het voorval van schoppen en mishandeling hebben gezien. Weliswaar wordt de vernieling de heer Jacobs wel ten laste gelegd en niet de mishandeling.

Bewezen is vernieling. Vernielen is strafbaar, waarvoor een veroordeling zal worden uitgesproken.

De context is echter ingewikkeld. Er bestaat veel overleg tussen OM en gemeente. De Dam is de “huiskamer van de wereld”. Er bestaat een conflict tussen Israëliërs en Palestijnen, waarvoor er gevolgen kunnen bestaan voor de openbare veiligheid van burgers.”

Robert-Willem van Norren

De OvJ vervolgde dat er geen framing bestaat met betrekking tot Israël vanuit de gemeente en justitie, om terug te komen op de uitspraken van Jacobs dat gemeente en justitie anti-Israël zouden zijn. Hun zorg is de openbare orde, waarbij een ieder het recht heeft op demonstratie; dit is bijna ‘heilig’ te noemen. Er bestaat in Nederland een grote vrijheid voor meningsuiting. Maar er zijn grenzen: zodra anderen last (openbare orde) hiervan ondervinden, dan moet er ingegrepen worden.

Het OM wil niet tornen aan het recht op demonstreren, maar niet als anderen er last van hebben.

Wat betreft de vlag met gedeeltelijk een hakenkruis en een Israëlvlag: dat betreft een moeilijke kwestie. Het is niet makkelijk vast te stellen of zulks strafbaar is.

“Ik constateer strafbare feiten op 16 september. Daarbij werd Jacobs opgepakt. De rechter-commissaris stelde aan Jacobs voor om te tekenen voor een verklaring waarin Jacobs zou beloven 50 meter uit de buurt van Vrouwe zou blijven. Dan zou hij per direct op vrije voeten worden gesteld.

Jacobs maakte bezwaar tegen dit voorstel. Het OM stelde dat hij door die afstand nog steeds recht had op demonstreren, maar Jacobs ging er niet mee akkoord.

Hoe nu verder?” vroeg de officier? “Jacobs zei al eerder dat de strijd pas net was begonnen en dat vind ik een zorgelijke ontwikkeling. Amsterdam wil de veiligheid op de Dam voorop stellen. Omdat hier sprake is van een strafbaar feit is Jacobs 7 dagen in detentie geweest. Hij heeft zijn straf uitgezeten, welke hem ook zou zijn opgelegd.

Er vindt regelmatig overleg plaats met de gemeente over de veiligheid van de stad.

 

Eis officier van Justitie:

“Jacobs heeft lang genoeg gezeten (7 dagen). Daarbij wordt een geldboete van E350 opgelegd, welke wordt gereduceerd tot nul aangezien de kosten per dag detentie E50 per dag zijn.

De vordering van de benadeelde partij van E60 schade aan de jas van de heer Vrouwe wordt niet ontvankelijk verklaart omdat er geen aankoopbonnen overlegd konden worden. Wel wordt E60 gevorderd voor de schade aan de telefoon.

Maatregel:

Michael Jacobs zal gedurende 1 jaar binnen Amsterdam 50 meter afstand moeten bewaren van Simon Vrouwe en de BDS aanhang en mag geen verstoring meer veroorzaken.

Ik wil hem het recht op demonstreren niet ontnemen, maar Jacobs dient wel op 50 meter afstand te blijven van Vrouwe.

De officier van justitie eindigt met een tegeltjeswijsheid: “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook de ander niet.”

 

De rechter stelt vragen aan de officier van justitie: waarom wordt de grens binnen de gemeente Amsterdam gelegd? Waarom niet bijvoorbeeld Almere?

OvJ: “De gemeente en politie hebben vaak overleg, waarbij mijn verantwoordelijkheid bij de gemeente Amsterdam ligt. Wij hebben overleg over de openbare orde op de Dam, Leidseplein, Spui etc.”

De advocaat van Jacobs vervolgt haar pleidooi: zij ontkent de mishandeling, cliënt is op 16 september niet gehoord maar meteen meegenomen naar de cel. Er is verklaard dat hij Vrouwe alleen te hebben geduwd.

Ze gaat verder in op de gestelde klachten en weerlegt veel van de klachten. Het gaat over getuigenverslagen die behoorlijk van elkaar verschilden, er bestonden verschillende versies. Advocaat vraagt om vrijspraak.

Advocate gaat in op vernieling en wat de weerslag is op de openbare orde. Haalt voorbeelden aan van fietsdiefstal, vernieling zaken op straat en zakkenrollers, waarvoor geen vrijheidsbeperkende maatregelen worden genomen. Waarom heeft Michael Jacobs deze dan wel opgelegd gekregen? Verder maakte advocate bezwaar tegen het 50 meter verbod en een jaar demonstratieverbod voor heel Amsterdam. 

Officier van justitie vervolgt dat hij zich wel kon vinden om de gehele stad Amsterdam te wijzigen in alleen de Dam en de 50 meter kon wat hem betreft ook wel naar de 25 meter. De kern van zijn betoog luidde dat de openbare orde veiliggesteld zou worden.

 

Laatste woord Jacobs:

Michael Jacobs wilde een heel betoog houden over de geschiedenis van de Jodenhaat, maar moest regelmatig door rechter even teruggefloten worden om zich puur en alleen tot de feiten van vandaag te beperken.

Jacobs: “Ik heb sterk de indruk dat ik ben bestudeerd. Ik heb aangifte van bedreigingen gedaan en dan wordt er geantwoord: ‘daar moet je je maar niet aan storen.’

Ik heb het gevoel dat mijn vrijheid van meningsuiting behoorlijk wordt ingeperkt.”

Dan volgt er een verhaal over de verhouding betreffende antisemitisme van vóór 1940, waardoor de rechter weer ingrijpt.

Michael vervolgt zijn betoog over BDS en het antisemitische karakter ervan en dat dat hem zeer veel zorgen baart. Dat hij daar tegen wil blijven strijden omdat het zijn burgerplicht is.

Rechter: “Ik heb begrip voor uw emoties en strijd, gezien de gehele procedure moet ik tot een uitspraak komen betreffende de vernieling.

 

Uitspraak:

Het ten laste gelegde ten aanzien van de vernieling vat de rechter het pleidooi van de OvJ samen, de context van het geheel. Het hoger beroep tegen de in verzekeringstelling door de advocate van Jacobs is bij deze verworpen.

Is er bewijs van een strafbaar feit?

Het antwoord hierop luidt: ja. Er is geen reden te twijfelen aan de getuigenverklaringen. Er bestaat voldoende bewijs betreffende de vernieling van telefoon en jas.

Jacobs is toerekeningsvatbaar, ondanks zijn aangevoerde Aspergersyndroom. Dit vormt geen aanleiding om te twijfelen of Jacobs bij zijn volle verstand was.

Straf

De straf is passende de eis: E350 boete welke tot nul is gereduceerd vanwege de 7 dagen detentie.

Er is niet bewezen dat de telefoon is vernield door Jacobs. Wel is schade aan de jas bewezen, maar vanwege het niet kunnen overleggen van aankoopbonnen is deze schatting van E50 op z’n plaats, welke door Jacobs aan Vrouwe betaald zal worden.

Rechter heft de in verzekeringstelling per direct op.

“De vrijheid van demonstratie is een groot goed en iedereen moet zich aan de regels houden.”

Maatregel

De maatregel luidt at Jacobs zich gedurende een jaar op 35 meter afstand moet houden van Vrouwe, dan wel Pro-Palestina/ anti-Israëldemonstraties.

 

Daarmee is de zitting ten einde.




Buiten werd Michael Jacobs warm ontvangen door familie, vrienden en supporters Israël.

 

 

Amsterdam, 22 september 2017