door Mathilde van Vliet
Ik mocht het boek alvast lezen en was aangenaam verrast over de gedetailleerde beschrijving van de anti-Israël-beweging in Nederland.
Je vraagt je wel eens af, hoe Kees Broer aan al die informatie komt.
Bij het schrijven van zijn vorige boek “Vijftig jaar Palestina Komitee”, dook Kees Broer maandenlang in de archieven van het International Institute of Social History (IISG) en vond daar in de notulen van het Palestina Komitee, aantekeningen van de Nederlandse terreurverdachte Ciska Eeken. De relatie van pro-Palestijns activisme met Nederlandse terroristen, waar zelfs een echte guerrillatraining in Jemen bij hoorde, leidde in Nederland niet tot ophef. Wat maakt het de publieke opinie nu nog uit wat er eind jaren zeventig allemaal in het activistencircuit gebeurde?
Door het schrijven van dit boek over de boycotbeweging tegen Israël heeft Kees Broer zichzelf nog overtroffen. Niet alleen het aantal bladzijden (326) is groter dan zijn vorige boek; dit boek is ook persoonlijker en daardoor emotioneler. Door de beschrijvingen van demonstraties en actievergaderingen tegen Israël, zie je de schrijver zelf tevoorschijn komen. Er gaat een klein venstertje open, dat uitzicht geeft op de motieven en beweegredenen van de pro-Israëlische schrijver Kees Broer.
De interviews met Harry Polak en Sheila Gogol, beiden actief in de dialoog werkgroep van het Amsterdamse LJG, laten zien dat je als Jood in Nederland nog zo je best kan doen en open in de samenleving staan, uiteindelijk rekenen ze je toch af op je mening over Israël. Blijkbaar is het thema Israël en het Midden Oosten ook nu in de 21-ste eeuw nog een doorn in het zwerende vlees van de extreem-linkse activisten.
Ik weet zeker, dat dit boek “De Boycot van Israël” bijdraagt aan de strijd tegen antisemitisme en de eenzijdigheid en kwaadaardigheid van de BDS-beweging.
De pro-Pal kar en de plakkaten van Simon Vrouwe worden op het Leidse plein te Amsterdam in beslag genomen. |
Amsterdam, 17 oktober 2021
Geen opmerkingen:
Een reactie posten