vrijdag 6 februari 2015

Het conflict Israël - Palestina, van één kant bezien


De dynamiek van het conflict in Palestina, zeer eenzijdig belicht
 

Lezing: de dynamiek van het conflict in Palestina


 


Datum en locatie: donderdag 5 februari, Vrije Universiteit Amsterdam (VU)

Lezing: de dynamiek van het conflict in Palestina

Spreker Robert Soeterik, Midden-Oosten deskundige

Georganiseerd door: Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina (SRP)

 

door Mathilde van Vliet


Robert Soeterik
 
Midden-Oosten deskundige voor de Middle East Research Associates (MERA). Robert Soeterik is antropoloog, gespecialiseerd in Irak (publicaties over Irak, shi'itisch politiek activisme in Irak & Libanon en Koerdisch nationalisme in Irak & Turkije) en in de Kwestie Palestina (auteur/redacteur van drie boeken: 50 Jaar Israel - Vergeten Aspecten, Pijnlijke Feiten (1998); de Verwoesting van Palestina (2008) en de Palestijnse Gebieden (2010).



SRP
Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina (SRP) is een groep opgericht door studenten op de VU die zich in willen zetten voor Palestina. Zij steunen de Boycot, Desinvesteren & Sancties (BDS) beweging en ze zijn voor het recht op terugkeer voor de Palestijnse vluchtelingen, voor de sloop van de Apartheidsmuur en tegen de Israëlische bezetting van Palestina.


Lezing
Robert Soeterik geeft een inleiding op de titel van zijn lezing “De dynamiek van het conflict in Palestina.”Hij wil een aantal punten bespreken: het verhaal van de Israëlische zionisten, de Palestijnse kant en de daaruit voortvloeiende oplossingen van het probleem tussen Israël en Palestina. 

Om te beginnen betekent de dynamiek van het conflict in Palestina niet anders dan de kolonisatie van de Joden welke begon eind 19e eeuw. Als voornaamste reden van de uitzichtloze situatie in het Midden-Oosten zier Soeterik de stelselmatige kolonisatie van Palestina door de zionistische Joden. De opbouw van Israël ging hand in hand met de verwoesting van de Palestijnse samenleving en duurt voort tot op de dag van vandaag in de door Israël bezette gebieden op de West Bank. Als tegenkracht tegen deze bezetting begonnen de Palestijnen te protesteren tegen deze bezetting. 
Tegenargument: Joden hebben in de negentiende eeuw land van Arabische grootgrondbezitters gekocht, die het land braak lieten liggen. In die periode werden de Arabieren niet van hun land verdreven. De Arabische samenleving werd in de negentiende eeuw niet verwoest. Palestina is de naam van een streek in het Ottomaanse Rijk. Het is nooit een nationale staat geweest, zoals wij die nu kennen.

Soeterik ziet het geheel als koloniaal conflict, een geblokkeerd dekolonisatieproces, waarbij de Palestijnen werden verdreven uit hun gebied door de zionisten. Het is volgens hem een puur vestigingkolonialisme: mensen hebben zich laten verdrijven, vergelijkbaar met de Apartheid van Zuid-Afrika waar zwarten in gebieden werden gestopt, ver weg van de blanke bevolking. Vergelijkbaar met de Australische politiek ten aanzien van de Aboriginals of Indianen die in reservaten leven in Amerika. Joodse zionisten doen hetzelfde bij de Palestijnen. Sinds begin 19e eeuw en met hulp van de VS en de internationale gemeenschap weet Israël het internationale recht steeds weer te omzeilen.
Tegenargument: Arabieren zijn hun land ontvlucht, nadat Arabische landen de pas uitgeroepen staat Israël aanvielen. Voor 1948 werden ze niet verdreven.  


Wat is antisemitisme?
Antisemitisme betekent Jodenhaat, iemand die Joden haat. Voor de wereld en de internationale gemeenschap wordt iedereen beschuldigd van antisemitisme die het oneens is met een staat waar uitsluitend Joden mogen wonen in een land waar tot 1948 voornamelijk Palestijnen woonden.
Tegenargument: Een groot deel van de bevolking in Israël is niet-Joods, in tegenstelling tot Arabische landen, waar alle Joden verdreven zijn.

Bij de vestiging van de Joodse Staat kreeg Israël steun van de Engelen en Fransen. Dit kwam voort uit de Balfour-verklaring. Soeterik schetst een stuk geschiedenis hoe deze verklaring doorwerkte in de bezetting van Palestina.
Tegenargument: Een groot deel van het land was bestemd voor een Arabisch bestuurd gedeelte, maar dat verdelingsplan werd door de Arabieren niet geaccepteerd.

Hij stelt dat Joodse grond alleen bedoeld was voor de Joodse arbeiders en niemand anders.
Tegenargument: Dat ligt genuanceerder. Er waren wel bedrijven waar alleen Joden werkten, maar er waren ook bedrijven waar Arabieren werkten.

Na WOII bestond er veel steun voor het creëren van een Joodse staat. Het gebied werd door de VN vervolgens opgedeeld in een Arabische staat en een Joodse staat met grenzen tussen Arabieren en Joden.

Palestijnen werden echter verdreven uit Joods gebied, Palestijnse dorpen werden gelijkgemaakt met de grond. Sinds 1962 zijn de bezette gebieden gekoloniseerde gebieden waarbij 10% bestaat uit Joodse Israëliërs.
Dit is volgens Soeterik de kern van de problematiek kolonisatie. 
Tegenargument: Dat was wel nadat de Arabische legers probeerden de Joden uit Israël te verdrijven.

De Palestijnse kant
Eind 19e eeuw leefden er tienduizenden Joden in Palestina. De Palestijnse landpachters moesten het veld ruimen wat leidde tot een staking door Palestijnen tegen de Britten in de jaren dertig, vlak voor WOII. Het verzet van de Palestijnen betrof de opdeling door de zionisten: 54% was Joodse staat, waarbij slechts 33% van de bevolking Joods was en slechts 7% van het land was aangekocht. En 48% was Arabisch, waarbij 93% van het land aangekocht was door de Palestijnen.
 

Na WOII kwam er een instroming van Joden vanwege de Holocaust en Palestijnen voelden zich als tweederangsburger behandeld door de zionisten.
Tegenargument: De instroom startte al lang voor de Tweede Wereldoorlog.

In ’67 werd de Westelijke Jordaanoever bezet. Sinds dat jaar worden de Palestijnen systematische onderdrukt.
Dit betreft de kern van de dynamiek van het conflict in Palestina.
Tegenargument: De Arabieren waren verbaasd, dat de Israëli’s ze niet meteen in 1967 verdreven hebben. Daarna hebben ze nog tot 1982 vreedzaam naast elkaar gewoond.
 
De schrijver had gesproken met een Palestijnse ondernemer in Ramallah en die vertelde dat zij slechts in een klein hoekje binnen de economie mochten handelen, terwijl de rest in handen was van de zionisten.


We worden buitengesloten.”
Soeterik geeft uitleg over de verdeling Israël Palestina en concludeert dat onderhandelen niet lukt. De zionistische Joden hebben naar de mening van de schrijver de agenda uitgebreid waarbij Israël zoveel mogelijk Palestijnse grond in bezit hebben met zo weinig mogelijk Palestijnen. Dat is volgens  Soeterik schending van de Vierde Conventie van Genève; het zijn in zijn ogen oorlogsmisdaden. Hij vergelijkt het Saddam Hoessein die een inval deed in Koeweit: datzelfde doen de zionisten met Palestina.
  Soeterik: "dit is een ernstige zaak, want dit geheel is selectief    
                                   benoemd in de Internationale Rechtsorde".

                      
Oplossingen
Wat zouden oplossingen zijn in dit conflict?
Soeterik benoemt er een aantal waarbij hij uitgaat van eind 19e eeuw, de basis van het conflict:
  1. Palestina zou moeten bestaan vanaf de Middellandse Zee tot aan de rivier de Jordaan.
  2. Alle Palestijnen in Israël zouden er moeten blijven wonen.
  3. Alle Palestijnen die vanaf 1967 zijn verdreven zouden moeten terugkeren.
  4. Er zou een regeling van gelijkheid moeten zijn tussen Israëliërs en Palestijnen, in regionale en mondiale context. 


Er bestaan in zijn ogen 3 opties: 
  1. De huidige toestand betreft één staat: Israël met een apartheidsregime (zoals Zuid-Afrika een apartheid heeft tussen wit en zwart) en heeft Palestijnen massaal verdreven. Een Tweestatenoplossing is geen oplossing want het betreft een zogehete “boedelscheiding”: 78% is Israëlisch, 22% Palestijns. Er bestaat geen verzoening tussen Israël en Palestina omdat er geen excuses is gemaakt vanuit Israël over de verdrijving van de Palestijnen. De schrijver maakt een vergelijking met WOII: Joden van wie hun bezittingen waren ontnomen tijdens de oorlog door de nazi’s konden na jarenlang procederen hun eigen bezittingen terugkopen. Dit is volgens hem precies hetzelfde als hoe de Palestijnen worden behandeld. Palestijnen komen in verzet wat in zijn ogen volkomen legitiem en logisch is. Palestijnen worden als tweederangsburgers behandeld, waarbij Israël stelselmatig Palestijnen deporteert. Iedere Jood - en zelf niet-Joden – mag/ mogen zich in Israël vestigen. En Palestijnen niet?
  2. Accepteer twee bevolkingsgroepen waarbij de groepen elkaar erkennen, accepteren en elkaar respecteren.
  3. Civil Society zou een oplossing kunnen zijn: Israël moet aangepakt worden, de Israëlische producten moeten geboycot worden, net als bij Zuid-Afrika.
 
Vragen publiek:
Een niet toevallig aanwezige activist - Frank van der Linden vraagt of de Civil Society de oplossing is bij twee staten en waarom grote NGO's , zoals Oxfam Novib dan nog steeds vasthouden aan de Tweestatenoplossing.
Soeterik: Het BDS boycot al Israëlische producten. Er moet een einde komen aan de bezetting door Israël sinds 1967. Er moeten gelijke rechten komen voor de Palestijnse bevolking en ze niet als tweederangsburger behandelen en daarbij hebben de Palestijnse vluchtelingen recht op terugkeer.

Een vrouw vraagt hoe de schrijver denkt over het geweld van Hamas.
Het antwoord hierop luidt dat Israël een brede lobby heeft wereldwijd en dat de media veel berichten framed en vervalsen voor het wereldnieuws. Hij erkent dat Hamas zeker Vierde Conventie van Genève heeft overtreden en dat – zodra Palestina toetreedt tot de VN - Hamas zeker veroordeeld zal worden voor hun misdaden.
Maar”, besluit hij, “het is niet goed wat ze doen, maar er zijn wel vele Palestijnen slachtoffers te betreuren en dus is het begrijpelijk dat Hamas zich zorgen maakt en terugslaat.”

“Wat Joden is overkomen geeft Joden niet het recht om Palestijnen te onderdrukken, te verdrijven en te doden.”

 
_______________________________________________________________________
Al met al een zeer eenzijdig belicht verhaal van een goed onderlegde en overtuigde schrijver die de aanwezige islamitische studerende gehoofddoekte meisjes weet te imponeren. Er wordt echter met geen woord gesproken over de islamitische dreiging van omringende Arabische landen die Israël dagelijks ervaart.
Met veel passie wordt uitgehaald naar de zionistische Joden die de foute sjaak zijn en de Palestijnen worden afgeschilderd als het arme en zielige onderdrukte volk dat al zolang wordt buitengesloten.
Zouden de jammerende moslims met hun uitschuifbare lange tenen hier soms hun inspiratie voor hun slachtofferrol uithalen?
 



Het was interessant om te kijken hoe gemakkelijk mensen worden geïndoctrineerd en ingepakt met een goed opgezet verhaal waarin echter halve waarheden worden verpakt.
Maar dat is ook een kunst! Er zijn generaties politici mee grootgebracht.

Zie wereldwijd de gevolgen ervan.

 

Amsterdam, 6 februari 2015

 


 

3 opmerkingen:

  1. Voor wat jij eenzijdig noemt, hebben we al heel lang een beter woord, dat noemen we 'een mening'

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het zijn niet de Joden geweest die dit land hebben gekoloniseerd..Lang voordat de Joden terug begonnen te komen hadden de Moslims (Ottomanen)dit gebied al gekoloniseerd en geislamiseerd!!!!!!!!! En geprobeerd dit land etnisch te zuiveren van haar oorspronkelijke bewoners..

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een onzin!...ha,ha...De Islam was(en nog steeds is) de grootste koloniale mogendheid uit de geschiedenis van de mensheid.Na de dood van Mohamed, werden op drie continenten (Azië, Afrika en Europa) veroveringsoorlogen gevoerd en werden gigantische gebieden geannexeerd, gearabiseerd, geïslamiseerd en gekoloniseerd...Er is nooit een land geweest die bekend staat als Palestina bestuurd door Palestijnen.Palestina heeft geen geschiedenis.Er bestaat niet zoiets als een Palestijns-Arabische natie.Het gebruik van de term Palestijnen voor een Arabis-che etnische groep, is een moderne politieke creatie die geen basis heeft in feiten.En heeft nooit een internationaal of academische geloofwaardigheid gehad vóór 1967…Palestijnen beschouwden hun als Jordaniërs, totdat de Joden naar Jeruzalem terugkeerden.Toen waren ze plotseling Palestijnen.Welke nationaliteit stond er bij de meeste ‘Palestijnen’ 70 jaar geleden in hun paspoort?En welke taal spraken en spreken de Palestijnen? Palestijns? Welke muntsoort hadden ze?Ze verwijderden de ster van de Jordaanse vlag en heel plotseling hadden ze een eigen Palestijnse vlag...Wie de geschiedenis een beetje kent, weet dat Jeruzalem al in 1004 v.Chr. door koning David werd gesticht als hoofdstad van Israël. Deze stad is nooit de hoofdstad van een soevereine moslimstaat geweest, en nooit een centrum voor islamitische cultuur of geleerdheid.In Judea en Samaria,de Joodse aanwezigheid duizenden jaren bestaan!

    BeantwoordenVerwijderen