Erdoğan Belȇdigan pakt columniste Ebru Umar op

Het Vrije Woord gekaapt door een dictator

 

Wie gaan er meer volgen.....

 

 

 

door Mathilde van Vliet

 

 

Erdoğan, de dictator van Turkije, de man die uit is op wereldmacht, op islamisering van te beginnen Europa, heeft het niet zo op de vrijheid van meningsuiting. Journalisten worden vastgezet, het vrije woord is verre van vrij te noemen.

Zomaar wat voorbeelden van recent:

“De Turkse president Recep Tayyip Erdogan heeft de uitspraak van het Consitutionele Hof die leidde tot de vrijlating van twee journalisten een stap tegen Turkije genoemd.”

Can Dundar en Erdm Gul werden in november opgepakt wegens het verspreiden van beeldmateriaal over de oorlog in Syrië.

Dat mag dus kennelijk niet. 

De Turkse regering voert al langer een strijd tegen journalisten.  (…)

De krant zou te kritisch berichten over Erdogan en banden onderhouden met zijn aartsrivaal Fethullah Gülen. 

Erdoğan laakt diplomaten die rechtszaak journalisten bijwoonden.

 

Dat hij in eigen land een tiran is, in het buitenland maakt hij zich ook op voor een oorlog tegen het westen en moeten alle zijn niet welgevallige critici opgepakt. 

Het komt eigenlijk wel overeen met wat hij enkele jaren geleden zei:

 

“Democratie is slechts de trein die wij nemen totdat wij op onze bestemming zijn aangekomen.  Minaretten zijn onze bajonetten, koepels onze helmen, moskeeën onze kazernes en gelovigen onze soldaten".

 

 

Dichterbij komt het als hij in Duitsland bondskanselier Merkel onder druk zet om tv-komiek Böhmermann het (nu nog figuurlijk) zwijgen op te leggen. De man moet vrezen vervolgd te worden. Voor wat? Voor dit?

 

De wereld viel over haar heen en Merkel leek haar drol – te laat – in te trekken.  De schade was reeds aangericht. 

 

Cartoonist Ruben L. Oppenheimer op twitter

 

In Nederland was de vrijheid van meningsuiting al langer flink ingebonden. Theo van Gogh werd er letterlijk om afgeslacht. Op straat, bij broad daylight. Door een moslim. Die zich “beledigd” voelde door Van Gogh.

Al veel eerder werden er schrijvers het zwijgen opgelegd, zoals Salman Rushdie die een fatwa kreeg opgelegd door moslim geestelijken in 1989, terwijl de man de pennenstreek van het schrijven als geen ander beheerste. 

Sinds 9/11 zijn schrijvers terughoudender geworden, maar vooral sinds de aanslagen op Charlie Hebdo trekken steeds meer columnisten en schrijvers die zich kritisch uiten ten aanzien van de islam terug. Vaak onder doodsbedreigingen vanuit Turkse of Marokkaanse gelederen moeten ze de pen aan de wilgen hangen.

Dat geldt zeker niet voor cabaretier Hans Teeuwen, criticus Afshin Ellian, schrijfster Annabel Nanninga of columniste Ebru Umar. Alledrie vanuit hun eigen perspectief strijden ze voor het Vrije Woord, maar ze laten hun kopjes niet hangen naar welke dictatoriale stroming dan ook.

Laatste is echter gisteravond letterlijk opgepakt in Turkije waar ze op vakantie was. Ebru Umar, bekend om haar pittige columns in Metro en ThePostOnline. Je kunt je er aan ergeren. Je kunt het ook gewoon overslaan. Je hoeft niet alles te lezen.

Enfin, de lange arm van de heer Belȇdigan las het dus wel en las ook enkele tweets van Ebru. Heftig!

Daarom werd ze opgepakt: tweets die door de staat reeds gecensureerd zijn

 

 

 

 

 

Kwetsend voor de fijngevoelige heer Erdoğan Belȇdigan. Ja, want als er iemand beledigd kan zijn is hij het wel. Niet de Armeense nabestaanden van de genocide die door Erdogan wordt ontkend.

Niet de journalisten die de mond werden gesnoerd en gevangen werden gezet.

Niet de burgers van Turkije die elke dag weer worden beknot op hun vrijheid van meningsuiting of vrijheid van internet: meneer Belȇdigan zit aan de knoppen en duldt geen tegenspraak.

Dat Turken in eigen land opstaan voor hun president; het is onbegrijpelijk maar goed, dat is hun goed recht.

Maar dat Turken in dit land spreken over “hun” president en dat “zij” zich beledig voelen, het geeft me te denken    Het betekent dus dat zij in eerste instantie moslim zijn, dan Turk zijn en  - als het zo uitkomt – ook nog eens Nederlander. Want het geld hè. De soepsidies. De kinderbijslag. De overige financiële giftjes van Nederland-alles-gratiesch-land. En bovendien, een dubbel paspoort heeft zeer z’n voordelen.

  

De rel over Ebru Umar baart me zorgen. Op Facebook zijn al vele steunbetuigingen opgedoken.
Hysterische Turken die alvast de stenen verzamelen om dit “beest” eens fijn te straffen, want dat is het enige dat goed zou zijn en past in hun islamitische denkframe: doden. Het is bekend dat moslims lange tenen en korte lontjes hebben.

  

Overigens verwacht ik weinig tot niets van Rutte en zijn gevolg: die vinden het allang best dat de grote bek van Ebru Umar even gesnoerd is.

Daniel Lohues stelt eigenlijk de enige juiste vraag:

 

Wat is daarop uw antwoord, minister-president?

 

Laten we hopen op de invloed van geenstijl en ThePostOnline,  want die vechten namelijk wél voor hun recht!

Als dat maar goed gaat.

 

 

 

 

 Amsterdam, 24 april 2016