We gaan de wereld niet overlaten aan islamitische fascisten!

Over de persvrijheid die wereldwijd aan banden wordt gelegd

 

 

 



 

door Mathilde van Vliet

 

Het is geen toeval dat sinds 9/11 – toen voor de wereld duidelijk werd dat het de ernst van de politieke islam was wereldwijd toe te slaan – de persvrijheid aan banden is gelegd. Toen nog niet zo tastbaar als nu. Dat werd pas echt duidelijk na de zoveelste moord op burgers en journalisten (Zaventem, Parijs, Brussel, Charlie Hebdo, etc) en helemaal toen het regime van president Erdoğan van Turkije onze Ebru Umar gevangen hield. Waarom? Omdat ze een “beledigende” tweet zou hebben geschreven op Twitter over Erdoğan.

Bekijk de website van Lucky TV eens en bekijk of ons koningshuis zo beledigd moet voelen na alles satire over Willem Alexander. WA en Maxima kunnen er hartelijk om lachen, want die zijn reëel en staan nuchter in het leven, althans, zo lijkt het.

Op 9/11 dachten velen dat WOIII was uitgebroken. Wat de theorieën ook zijn over 11 september – het is een politieke aangelegenheid geweest, een aanval op het westen. En het islamitische deel van de wereld stond te dansen van plezier, toen de beide torens van het World Trade Center in New York instortten.

 

Pim Fortuyn

Ver voor 9/11 kwam Pim Fortuyn in de belangstelling te staan en we weten allemaal hoe deze man werd weggezet als een Hitler, Himmler, nazi en fascist. Door politieke partijen als D66, PvdA, GL, SP en VVD. Namen als Roger van Boxtel (D66), Manuel Kneepkens (PvdA), Ad Melkert (PvdA), Paul Rosenmöller (GL), Hans Dijkstal (VVD), Thom de Graaf (D66), Els Kuijper (PvdA), Marcel van Dam (PvdA), Rob Oudkerk (PvdA), Wim Kok (PvdA), Roei van Duijn (GL), Gerrit Zalm (VVD) galmen nog over zijn graf in Provesano, Italië. En uiteraard de politiek gerelateerde media als NOS, De Telegraaf, De Volkskrant, Algemeen Dagblad, Trouw, Nu.nl etc. etc.

Terwijl de intellectueel zijn tijd ver vooruit was en al jaren lang boeken en artikelen schreef over politiek, islam, integratie, politieke aangelegenheden etc. met een visionaire blik.

Hij werd genegeerd en bewust buiten de schijnwerpers gehouden.

~~~

Zijn pas opgerichte partij Lijst Pim Fortuyn werd op een zo schadelijk mogelijke wijze in beeld gebracht met vooral veel “simpele zielen” die nauwelijks uit hun woorden kwamen of er net even anders uitzagen dan de elite van bijvoorbeeld D66, PvdA en VVD. Want “och, kijk toch eens wat een randdebielen”; zo werd er over die mensen gesproken in de hogere, elitaire kringen.

Terwijl het gros leden gewoon mensen waren zoals u en ik, die zich zorgen maakten over het bestuurlijke klimaat, de opgedrongen integratie en het mislukken daarvan, de oprukkende politieke islam en het algemeen wantrouwen in politici. Maar die gewone mens werd door de pers buiten beeld gehouden. Stel je voor dat een “normaal mens” hetzelfde zei als je eigen familie of eigenlijk als jezelf. Dat mocht niet. Jij mocht alleen maar in gedachte het eens zijn met Fortuyn. In real life stemde je gewoon weer D66, PvdA, VVD, SP of GL.

Want stel je voor. Je zou bij de rechtbank, op kanteur, op de golfclub als een nazi worden weggezet, terwijl je het in feite wel degelijk eens was met deze wijze professor met vooruitziende blik. 

~~~

Fortuyn’s  uitgangspunten:

1. Scheiding tussen kerk en staat op politiek en maatschappelijk niveau
2. Vrijheid van meningsuiting, slechts beperkt door in de wet gestelde grenzen
3. Markteconomie gebaseerd op vrijheid van ondernemerschap met oog voor de zwakkere in de samenleving
4. Parlementaire democratie, waarin door het volk gekozen parlement het laatste woord heeft over wetgeving
5. Scheiding van uitvoerende, wetgevende, rechterlijke macht
6. Gelijkwaardigheid voor mannen en vrouwen  verantwoordelijkheid staat centraal
7. Individuele vrijheid en individualisme (slechts begrensd daar waar het de collectieve waarden hindert)
8. Universele verklaring van de rechten van de mens. Bron

 

Turkije

In mijn vorige column had ik het reeds over dictator Erdoğan Belȇdigan die per dag erger lijkt te worden met zijn botte uitlatingen en het aan banden trachten te leggen van de vrijheid van meningsuiting en de pers nog meer wil beknotten. Een bericht van 28 april jl. waarin wordt gesteld dat Turkije journalisten opsluit moet ons ernstig waarschuwen dat dit "bevriende staatshoofd" tot veel erger in staat is, gezien zijn buitengewone lange islamitische tentakels wereldwijd.

De enige juiste woorden in dit verband zijn gesproken door de veroordeelde journaliste Ceyda Karan, die via Twitter fel laat weten:

“We zullen dit land niet overlaten aan islamitische fascisten”.

Er zijn al vele journalisten opgepakt omdat deze te kritisch zouden schrijven over Heil Erdoğan. In 2014 dreigde het heerschap met een verbod op Facebook. Ook dat zal weldra een feit zijn, daar Facebook ook niet objectief is, pro-islam lijkt te zijn en duidelijk anti-Israël.



Serena Shim

Voordat Ebru Umar werd opgepakt, bestond er een Serena Shim. Ze onthulde dat Turkije wapens en strijders aan ISIS leverde via vrachtwagens die op naam stonden van NGO’s.
 

 

 

Ze werd om het leven gebracht, onder het mom van een tragisch “auto ongeluk”, zo werd aan de familie in de USA medegedeeld.
Met andere woorden: mevrouw was kallt gesteld omdat haar observaties en journalistieke bevindingen de regering niet welgevallig waren. Ze was te lastig. En dan verdwijnen mensen of ze "verongelukken "gewoon.

 

Dankzij deze journalisten wordt wel steeds meer duidelijk hoe groot de beerput is van o.a. de Turkse regering, een “bevriend” staatshoofd van onze politici Bert Koenders en vriend Rutte, die buigen als een rietje en aan de hand lopen van Erdoğan, omdat ze als de dood zijn dat de geldkraan wordt dichtgedraaid en dat dit de overheid de kop kost.

En stemmen.

En macht. 

 

Journalistiek en nieuwsgaring

Journalisten worden monddood gemaakt, schrijvers krijgen een fatwa over zich uitgesproken, columnisten worden op straat afgemaakt of tijdens hun vakantie opgepakt.

Medewerkers van een krant worden tijdens de uitvoering van hun werk koelbloedig afgeschoten, tv-komieken worden vervolgd, cartoontekenaars worden met de dood bedreigd en hun cartoons worden door de overheid Verboten.

Ook onze eigen cartoontekenaar Gregorius Nekschot werd van zijn bed gelicht in 2008, nadat hij was aangeklaagd door een tot de radicale islam bekeerde Nederlander die zijn beklag had gedaan over Nekschot.

Monddood gemaakt.

 

~~~

Het is een verademing dat een journalist als Arnold Karskens met al geruime ervaring op het gebied van objectieve en eerlijke verslaggeving eindelijk eens met een boek komt waarin de huidige journalistiek totaal met de grond wordt gelijk gemaakt. Ik heb hem mogen ontmoeten en heb zijn nieuwste boek in bezit.

 

 

 

De journalistiek wordt omschreven als “een belangrijke maatschappelijke macht en als onmisbare schakel in een democratische samenleving beschouwd die de wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende of welke macht in een samenleving dan ook kritisch volgt en misstanden aan de kaak stelt. Voor een goed functioneren van de journalistiek in dat krachtenveld is het belangrijk dat zij beschikt over een grote mate van onafhankelijkheid.”

~~~

Dat staat niet in vergelijking tot wat Karskens schetst: “De journalisten die in dit boek aan het woord komen, hebben een gezamenlijke zorg, namelijk dat de onafhankelijke journalistiek in deze tijd zwaar onder druk staat. Oorzaken zijn onder meer de oprukkende commercie, bezuinigingen op de redactiebudgetten, bemoeizuchtige voorlichters, valse inlichtingendiensten, indoctrinerende denktanks, redactionele lafheid en serieuze terreurdreigingen.”

 

Wordt het niet eens serieus tijd om het kaf van het koren te scheiden en te stellen dat we de wereld niet gaan overlaten aan islamitische fascisten, maar dat journalistiek wordt gebracht zoals de journalistiek ooit was bedoeld, dus objectief, niet partijdig en politiek gerelateerd. En onafhankelijk nieuws over te brengen in plaats van met gekleurd en prettig voor de eigen rode achterban “nieuwsfeitjes” waarbij er nauwelijks over “nieuws” gesproken kan worden?

 

Vrijheid van pers objectief graag!!!!



 

 Amsterdam, 28 april 2016